procesy grupowe-zapis prezentacji

Jagus · Dołączył: 19 Mar 2008 Posty: 2 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

PROCESY GRUPOWE. WPŁYW W GRUPACH SPOŁECZNYCH

1. Czym jest grupa?

GRUPA – dwie lub więcej osób, które współdziałają ze sobą i są współzależne w tym sensie, że wywierają na siebie wpływ ze względu na swoje potrzeby i cele

 Dlaczego ludzie łączą się w grupy? Ze względu na:

 Potrzeby (przynależności)
 Korzyści

 Skład i funkcje grup:

Większość grup liczy od 2 do 6 osób.
Grupy są na ogół jednorodne.
Egzekwują oczekiwane posłuszeństwo względem norm społecznych.
Narzucają też role społeczne.

ROLE SPOŁECZNE – wspólne oczekiwania członków grupy względem zachowań konkretnych osób (przykład: role płciowe)
Możliwe zagrożenia:
Utrata prywatnej osobowości i tożsamości (gdy za bardzo wchodzimy w swoją rolę)
Dezaprobata ze strony społeczeństwa (gdy postępujemy niezgodnie ze swoją rolą)

Ważnym aspektem struktury grupy jest jej spójność.

SPÓJNOŚĆ GRUPY – cechy grupy, które zbliżają do siebie jej członków i przyczyniają się do wzajemnej sympatii

Ważną funkcją grup jest podejmowanie decyzji.

2. Grupy a zachowania indywidualne

FACYLITACJA SPOŁECZNA – skłonność do sprawniejszego wykonywania łatwych zadań i słabszego wykonywania trudnych zadań w obecności innych i w sytuacji możliwej oceny indywidualnych osiągnięć

PRÓŻNIACTWO SPOŁECZNE – skłonność do gorszego wykonywania łatwych zadań i lepszego wykonywania trudnych zadań w obecności innych, gdy nie można ocenić indywidualnych osiągnięć

DEINDYWIDUACJA – rozluźnienie normalnych hamulców zachowania, gdy ludzie znajdują się w tłumie, co powoduje nasilenie czynów impulsywnych i patologicznych. Deindywiduacja sprawia, że ludzie czują się mniej odpowiedzialni. Jednocześnie są bardziej posłuszni normom grupowym.

3. Decyzje grupowe

STRATA PONOSZONA W TOKU PROCESU – każdy aspekt interakcji grupowej, który utrudnia dobre rozwiązanie problemu (przykład: przemilczanie informacji, które nie są wszystkim znane)

Jak unikać? Np. poprzez podział zadań i tworzenie pamięci transaktywnej.

PAMIĘĆ TRANSAKTYWNA – łączna pamięć dwojga ludzi, która jest skuteczniejsza niż pamięć każdego z osobna

MYŚLENIE GRUPOWE – sposób zachowania, w którym zachowanie spójności i solidarności grupy jest bardziej istotne niż realistyczne rozważanie faktów
• Przesłanki:
o Spójność
o Izolacja
o Autorytatywny przywódca
o Silny stres
o Niewłaściwe procedury podejmowania decyzji

• Symptomy:
o Złudne poczucie siły
o Wiara w moralną słuszność grupy
o Stereotypowe widzenie grup zewnętrznych
o Autocenzura
o Bezpośrednie nakłanianie opozycjonistów do posłuszeństwa
o Złudzenie jednomyślności
o Strażnicy myśli

• Konsekwencje:
o Niepełna analiza rozwiązań alternatywnych
o Niesprawdzenie ryzyka podjęcia popieranej decyzji
o Niewystarczający zbiór informacji
o Brak planów awaryjnych

Jak uniknąć pułapki myślenia grupowego?

 Bądź bezstronny
 Zbieraj opinie zewnętrzne
 Twórz podgrupy
 Umożliwiaj anonimowość wypowiedzi

POLARYZACJA GRUPOWA – tendencja do podejmowania przez grupę decyzji bardziej skrajnych niż początkowe sugestie jej członków

Podczas podejmowania decyzji w grupie istotną funkcję pełni przywódca.

TEORIA WYBITNEJ OSOBY – pogląd, że pewne cechy osobowości o zasadniczym znaczeniu powodują, że ktoś jest dobrym przywódcą, niezależnie od sytuacji

TEORIA KONTYNGENCJI PRZYWÓDZTWA Fiedlera – pogląd, że skuteczność przywództwa zależy zarówno od tego, jak bardzo przywódca jest zorientowany na zadanie bądź na stosunki międzyludzkie, jak i od siły jego oddziaływania na grupę
 Istnieją dwa typy przywódców:
 PRZYWÓDCA ZORIENTOWANY NA ZADANIE – przywódca, który bardziej się troszczy o wykonanie pracy niż o uczucia podwładnych i stosunki pomiędzy nimi (szczególnie skuteczni w słabo i silnie kontrolowanych sytuacjach)
 PRZYWÓDCA ZORIENTOWANY NA STOSUNKI MIĘDZYLUDZKIE – przywódca, który się troszczy przede wszystkim o uczucia podwładnych i relacje zachodzące pomiędzy nimi (szczególnie skuteczni w sytuacjach umiarkowanej kontroli)

Płeć a przywództwo
Podwójny problem kobiet:
 Gdy okazują skłonność do współdziałania, przypisuje się im brak zdolności przywódczych
 Gdy są przebojowe i energiczne, ocenia się je negatywnie, gdyż nie postępują zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwa

4. Konflikt i współpraca

Konflikt powstaje na ogół, gdy cele ludzi są rozbieżne.

DYLEMAT SPOŁECZNY – konflikt, w którym postępowanie najbardziej opłacalne dla jednostki będzie szkodliwe dla każdego, jeżeli wybierze je większość ludzi (sposób badania w laboratorium: dylemat więźnia)

STRATEGIA COŚ ZA COŚ – metoda zachęcania do współpracy polegająca na tym, że najpierw wybiera się możliwość współpracy, ale potem już zawsze postępuje się tak samo (współpracuje lub rywalizuje), jak zachował się partner poprzednim razem

Rodzaje dylematów społecznych:

 DYLEMAT DOBRA PUBLICZNEGO – dylemat społeczny polegający na tym, że jednostki, aby zachować jakieś dobro publiczne, muszą dokładać się do wspólnej puli

 DYLEMAT WSPÓLNYCH ZASOBÓW – dylemat społeczny polegający na tym, że każdy czerpie ze wspólnej puli dóbr, która się odnawia, gdy jest wykorzystywana z umiarem, lecz się wyczerpuje, gdy jest nadużywana

Pod wpływem gróźb konflikt na ogół zaostrza się.

NEGOCJACJE – forma komunikacji pomiędzy stronami konfliktu polegająca na przedstawianiu propozycji oraz kontrpropozycji i dochodzeniu do rozwiązania tylko za obopólną zgodą
ROZWIĄZANIE INTEGRUJĄCE – rozwiązanie konfliktu polegające na uzgodnieniu spornych kwestii w sposób zaspokajający różne interesy – każda strona czyni największe ustępstwa w sprawach, które nie są dla niej ważne, lecz są ważne dla drugiej strony

„Tak naprawdę nie można nikogo nauczyć roli przywódcy. Można się jej tylko uczyć samemu” Herold Geneen

+ uzupełnienie:

GRUPA NIESPOŁECZNA – grupa, w której dwie lub więcej osób znajduje się w tym samym miejscu, w tym samym czasie, lecz nie współpracuje ze sobą, np. kibice na meczu.

Do procesu indywiduacji  zmiana zachowania jest spowodowana ograniczeniem odpowiedzialności i samoświadomości, czyli skupienia uwagi na własnych uczuciach, przekonaniach i wartościach.

Jak podejmowane są decyzje?
Typy zadań:

1) zadanie addytywne – zadanie grupowe, którego wykonanie jest uzależnione od wysiłku wszystkich osób (np. ogólny okrzyk całej grupy)
2) zadanie koniunktywne – zadanie grupowe, którego wynik zależy od tego, jak dobrze pracuje najsłabszy jej członek (np. jak szybko zespół alpinistów zdobędzie szczyt)
3) zadanie dysjunktywne – zadanie grupowe, którego poziom rozwiązania zależy od pracy najsprawniejszego członka grupy (np. trudne zadanie matematyczne)

BURZA MÓZGÓW – technika udoskonalania decyzji grupowych poprzez zachęcanie do swobodnej wymiany poglądów oraz eliminowanie krytycyzmu

Konflikt i współpraca
1) konflikt intrapersonalny – napięcie jednostki wywołane dążeniem do dwóch lub więcej sprzecznych celów (np. rodzice pragną przebywać w domu z dziećmi, ale jednocześnie chcą robić karierę zawodową)
2) konflikt interpersonalny – napięcie między dwiema lub więcej osobami albo grupami, które mają sprzeczne cele
3) konflikt o sumie zerowej – konflikt, w którym wygrana jednej strony jest zawsze równa przegranej drugiej strony, tak jak w zawodach lekkoatletycznych
4) konflikt motywów mieszanych – konflikt, w którym obie strony mogą zyskać dzięki współdziałaniu, a jednostka może zyskać więcej dzięki rywalizowaniu ze swoim partnerem

NEGOCJACJE – forma porozumiewania się przeciwnych stron konfliktu, gdzie zainteresowani składają wzajemne propozycje i kontrpropozycje, a problem jest rozwiązany pod warunkiem, że obie strony osiągną zgodę

ROZWIĄZANIA INTEGRUJĄCE – rozwiązania konfliktów z korzyścią dla obu stron

GRIT (graduated and reciprocated initiatives in tension – reduction) – stopniowe i odwzajemnione skłanianie do obniżenia napięcia; strategia ograniczania konfliktu w sytuacjach codziennego życia, w których:

a) informujesz o swojej chęci do współpracy
b) współpracujesz
c) odwzajemniasz każde kooperacyjne działanie, ale
d) jeżeli twój oponent działa agresywnie, odpowiadasz mu tym samym

MEDIACJA – wyrażanie zgody na udział trzeciej strony przy rozwiązywaniu zaistniałego konfliktu

ARBITRAŻ – sposób rozwiązywania konfliktów polegający na tym, że trzecia strona narzuca rozwiązanie konfliktu skłóconym partnerom

Mam nadzieję, że komuś okaże się pomocne Smile

Pozdrawiam

KL